De diagnose autisme en de zeven jaar daarna. Compromisloos dagboek van een nerveuze jonge vrouw. Onbedoelde strijd tegen stigma, armoede, marktwerking in de zorg en neoliberalisme. Zoekend naar de menselijke maat.
Terwijl ik wacht op behandeling bij het ggz voltrekt zich een moeizame zomer. Ik besluit het stuur om te gooien, zowel letterlijk als figuurlijk, na het lezen van ‘Het Puttertje’ van Donna Tart en raak een beetje te veel aan mijn medicatie gewend. Verder een overzicht van alles wat ik al geprobeerd heb na mijn diagnose autisme.
Toen ik het adres eenmaal had gevonden, onderwierp ik het pand aan een grondig onderzoek. Ook de woningen van de buren. Van het huis van de buurjongen schrok ik wel, er stonden kratjes bier, muziektafels en de muur was behangen met elektrische gitaren. Shit, dat betekende lawaai.
Nog een week later besloot ik het appartement definitief op te zeggen. Nog meer maanden huur betalen in afwachting van het onderzoek van de gemeente was zinloos. Ik zou nooit genoegdoening krijgen voor mijn leed. De hoer heeft gewonnen. Ze heeft gespeeld op de rand van de wet.
Het is midden in de nacht en ik ben alleen. Ik heb al dubbel zo veel antipsychoticum en een angstremmer … Meer
Burn journal 