De diagnose autisme en de zeven jaar daarna. Compromisloos dagboek van een nerveuze jonge vrouw. Onbedoelde strijd tegen stigma, armoede, marktwerking in de zorg en neoliberalisme. Zoekend naar de menselijke maat.
Terwijl ik wacht op behandeling bij het ggz voltrekt zich een moeizame zomer. Ik besluit het stuur om te gooien, zowel letterlijk als figuurlijk, na het lezen van ‘Het Puttertje’ van Donna Tart en raak een beetje te veel aan mijn medicatie gewend. Verder een overzicht van alles wat ik al geprobeerd heb na mijn diagnose autisme.
Een vlinder logeerde een nachtje bij mij. De reisdocumentaires van Joanna Lumley geven mij een reden om uit bed te komen op depressieve ochtenden en Dirk de Wachter gelooft in de maatschappelijke functie van de geesteszieke mens. Met grapje aan het eind.
Een heugelijke dag wanneer mijn poetsprestaties volgens de tandarts zó goed zijn dat ik in een nieuwe categorie cliënten zal vallen. Even voel ik mij een normaal mens: Zo voelt het om een geslaagd leven te leiden. Mét vier essentiële poetstips.
Morgen is het zo ver, de bezichtiging voor het huis waarvoor ik nummer 1 sta. Ik typ zenuwachtig wat in het wilde weg om deze avond voorbij te laten gaan. Ik heb deze week een eend gered en met het UWV gebeld. Van dat laatste lag ik een uur te janken. Beetje overdreven misschien.
Burn journal 