De diagnose autisme en de zeven jaar daarna. Compromisloos dagboek van een nerveuze jonge vrouw. Onbedoelde strijd tegen stigma, armoede, marktwerking in de zorg en neoliberalisme. Zoekend naar de menselijke maat.
Morgen is het zo ver, de bezichtiging voor het huis waarvoor ik nummer 1 sta. Ik typ zenuwachtig wat in het wilde weg om deze avond voorbij te laten gaan. Ik heb deze week een eend gered en met het UWV gebeld. Van dat laatste lag ik een uur te janken. Beetje overdreven misschien.
Toen ik het adres eenmaal had gevonden, onderwierp ik het pand aan een grondig onderzoek. Ook de woningen van de buren. Van het huis van de buurjongen schrok ik wel, er stonden kratjes bier, muziektafels en de muur was behangen met elektrische gitaren. Shit, dat betekende lawaai.
Burn journal 