De diagnose autisme en de zeven jaar daarna. Compromisloos dagboek van een nerveuze jonge vrouw. Onbedoelde strijd tegen stigma, armoede, marktwerking in de zorg en neoliberalisme. Zoekend naar de menselijke maat.
Het is zo ver: Een paar weken geleden werd ik kandidaat nummer 1. En niet van een appartementje ver weg, maar van een heuse maisonnette in mijn thuisstad. Toch ben ik doodsbenauwd dat ik het op het laatste moment niet krijg. Dat zit zo: Mijn moeder is nooit verhuist.
Toen ik het adres eenmaal had gevonden, onderwierp ik het pand aan een grondig onderzoek. Ook de woningen van de buren. Van het huis van de buurjongen schrok ik wel, er stonden kratjes bier, muziektafels en de muur was behangen met elektrische gitaren. Shit, dat betekende lawaai.
Een aantal dagen geleden had ik een paar levendige dromen. Ik besloot de betekenis van de dromen op te zoeken … Meer
Vanmorgen werd ik wakker in mijn ouderlijk huis. Een gevolg van de keuze om het lawaai van de verbouwing te … Meer
Vanmorgen werd ik wakker uit een verschrikkelijke nachtmerrie. Het was niet zo zeer de fabelachtige angst die een typische nachtmerrie … Meer
Burn journal 