De diagnose autisme en de zeven jaar daarna. Compromisloos dagboek van een nerveuze jonge vrouw. Onbedoelde strijd tegen stigma, armoede, marktwerking in de zorg en neoliberalisme. Zoekend naar de menselijke maat.
In het laatste half uur van mijn 31 jarig bestaan reflecteer ik op de stand van zaken in mijn leven. Misschien kan het allemaal wat relaxter. Ook vertel ik over het nieuwe huis en de nieuwe buren. Klein en luchtig -het blog, niet de buren-. Een kleine cultuurshock. Mét muzikale aanbeveling.
Ja het is gebeurd: Een huis! Ik ben volgende week de huurder van mijn eigen huis! Een echt contract bij een woningcorporatie! Hieronder een samenvatting van alle ontberingen die er aan vooraf gingen en de mooie toekomstdromen die nu zullen volgen! Zo blij als een kind.
Morgen is het zo ver, de bezichtiging voor het huis waarvoor ik nummer 1 sta. Ik typ zenuwachtig wat in het wilde weg om deze avond voorbij te laten gaan. Ik heb deze week een eend gered en met het UWV gebeld. Van dat laatste lag ik een uur te janken. Beetje overdreven misschien.
Burn journal 