Pillen

Vanmorgen werd ik wakker van mijn eigen slechte adem.
‘Had ik maar geen zuivel gegeten,’ dacht ik bij mezelf. En de antipsychoticum waarzonder ik onmogelijk meer in slaap kom, helpt ook niet mee voor de frisse adem.

Nu, uren later, zit ik kwiek en fris achter mijn laptop en heb ik alle medicijnen van de afgelopen twee jaar weer naast mezelf uitgestald. Waarom? Omdat het me een leuk idee leek om ze in nog een schilderij waar ik nu mee bezig ben te verwerken.

Voor de fun noem ik ze hier even allemaal op:

• Quetapine lage dosering met directe afgifte voor het slapen.
• Oxazepam tegen de incidentele angstmomenten (ik verlaat het huis nooit zonder Oxazepam)
• Oude Risperdon, van nog voor de Quetapine (Daarvan heb ik eens een hele nacht wakker gelegen)
• Quetapine magistrale bereiding, omdat ik zó gevoelig was voor de laagste dosering dat ik een hele dag suf bleef. (Wel lekker rustig).
• Weleda Avena Valeriana druppels van de Ecoplaza. Hier heb ik het voor de afgelopen twee jaar op gedaan.
• Crataegusdruppels, die ik eens voordat ik aan de antipsychoticum zat mee kreeg van mijn bezorgde masseuse.
• Natuurlijk de vaste strip Ibopriven die vrijwel iedere vrouw nodig heeft eens in de maand. (Geen hele strip in één keer.)
• Vaseline zalf tegen de verdroogde mondhoekjes tijdens het slapen, die ik opliep sinds ik knocked-out ga van de antipsychoticum.

En dan te bedenken dat er in mijn praatgroep mensen zijn die op hele boeketten aan medicijnen draaien, in dosissen zo hoog, dat het mij duizelt. Je ziet het ook vaak aan mensen als ze verdoofd worden door medicijnen. Laatst was er weer een mevrouw die op een hele hoge dosis van iets zat. Vooral antidepressiva. Dit creëerde een nieuw probleem in haar depressieve situatie, namelijk dat zij nauwelijks meer bij haar gevoel kwam. Ik betwijfel of we haar ooit terug zien bij de praatgroep, waar we een traan en een lach met elkaar delen.

Wat ik in ieder geval weet is dat mijn autistische hersenen niet al te veel medicijnen aankunnen. Dat is een ding, bij autistische hersenen, want die zijn wat gevoeliger.

Hoe dan ook ik ben bezig een boeket te schilderen. Een imitatie van een Gouden Eeuwse meester-schilder. Nu denk ik dat ik hem wat persoonlijker maak met die pillenstripjes er tussen, je bent tenslotte wat je eet.